Walor

[szklanytygrys]

ale ja mówię o " totalnym " wyrażeniu, a nie o tonalnym

strasznie trudny ten temat

[Lena]

No właśnie szklanytygrysie - też uważam, że strasznie trudny ten temat
....................................... ....................................... ...................................
Czyli, tak jak myślałam NIE MA waloru TOTALNEGO.
Następnym razem dobrze się zastanowię, zanim zapytam, jeśli w ogóle to zrobię. :-/
....................................... ....................................... ....................................... ..

MaYaK , tak sobie myślę o tym co napisałeś o skali szarości.

W plastyku robiliśmy takie skale- choć nie pamiętam ile elementów  (czy akurat 9). Chodziło o to, żeby zrobić kilka  (lub więcej) płaszczyzn od bieli do czerni. Potem podobna zabawa z barwami, a następnie - zestawianie  np określonej szarości z próbkami barwnymi i poszukanie tego samego waloru.
No ale to dobre żeby zrozumieć na czym walor polega.

A zastosowanie tych skal w pracy by się przydało.
Tylko to nieporęczne jest jakieś- bo trzeba by jakoś zaznaczyć w obrazie walory- czyli szukam w całym obrazie dajmy na to np waloru  nr1- jak znajdę- jakos go musze oznaczyć, no właśnie ... jak?- przyczepiać małe kartki z numerem waloru? (takie które nie zniszczą obrazka), potem kolejno z następnymi próbkami coraz ciemniejszych tonów. I powiedzmy , ze na końcu widzę że mam mało nazwijmy to śreniociemnych cieni- albo w ogóle ich nie mam. (rozumiem, ze myślisz o stosowaniu takiego "próbnika" ale tylko z szarości, bo wykonanie barwnych byłoby trudne- ze wzgledu na konieczność opracowania niezliczonej ilości odcieni)

Czy o tym mniej więcej myślałeś?

Przyznam, ze innego od podanego przez Ciebie sposobu to ja też nie spotkałam.
Pewną odmianę tego sposobu podawał niedawno Oldmalarz  (Galeria Szklanegotygrysa), choć tam nie tylko o walor chodziło.

[VanGob]

W plastyku robiliśmy takie skale- choć nie pamiętam ile elementów (czy akurat 9). Chodziło o to, żeby zrobić kilka (lub więcej) płaszczyzn od bieli do czerni. Potem podobna zabawa z barwami, a następnie - zestawianie np określonej szarości z próbkami barwnymi i poszukanie tego samego waloru.

(rozumiem, ze myślisz o stosowaniu takiego "próbnika" ale tylko z szarości, bo wykonanie barwnych byłoby trudne- ze wzgledu na konieczność opracowania niezliczonej ilości odcieni)

Skoro w plastyku robiliście szablony szarości, następnie szablony kolorów i zestawiqaliście te szablony ze sobą, to chyba równie dobrze można zestawić szablony szarości z tonami barw na obrazie  :-P

[Lena]

VanGob, po TOTALNYM WALORZE, to ja nie wiem czy myslę to co myślę, wolę się upewnić . :-P

Jasne , ze można. Się robiło.  Tyle tylko,że  MaYaK-owi taka metoda chyba nie bardzo odpowiada.

[MaYaK]

 Tyle tylko,że  MaYaK-owi taka metoda chyba nie bardzo odpowiada.

Ta metoda odpada dzięki Lena za zainteresowanie i zrozumienie bo już przez chwile myślałem że pomyliłem forum ;)
 W międzyczasie wygrzebałem w sieci  takie trzy metody, niestety po angielsku ale może kogoś to zainteresuje.
Metody są  nakierowane na akwarele  


There are three contrasting techiques to do this.

The first, recommended by painters such as Trevor Chamberlain, is to paint the middle values first, to establish the overall tonality and the range of values from the middle toward light and dark, and to reduce the amount of white paper showing, as white paper makes the paint you're applying appear darker than it really is. The problems with this approach are that the white paper will make you misjudge the initial gray anyway, and that the color will seem to fade because of watercolor paint drying shifts. Both narrow the differences you can show at the top end of the value range. You must have excellent paint control to navigate these problems.

The second approach, recommended by Joseph Zbukvic, is to work methodically from lightest to darkest values, without skipping a step. This allows you to correct as you go, pushing the middle values darker if the lighter values already established demand it. The problems with this approach are that lighter values appear to grow even lighter as darker values are added to the painting, and by incrementally increasing the values you may run out of room to show differences at the dark end of the range.

Painters like Chamberlain and Zbukvic are alike in their ability to nail a value on the first pass. Given the natural tendency of watercolors to fade as they dry, we'd expect Zbukvic's method to be the better one for watercolor painters to use — at least, until they become as skilled as Chamberlain.
 
   

alternative solutions to the gamut mapping problem

   The last method for gaining control of the value range is to use many glazes to build up the painting, adding more and more layers to the middle and dark values until you've pushed them down far enough to resemble the middle picture above. I find this method is excellent for precise modeling of subtly contoured forms, and can flesh out the full value range, but tends to look overworked or bland if the goal is delicate color effects.